Bu aralar hiç olmadığı kadar dizi seyrediyorum. Tabii ki Türk yapımı olanlarını. İhracat rakamları 350 milyon dolara ulaşan, Bu Bakımdan, Amerika’dan sonra ikinci sıraya yerleşen bir sektöre kayıtsız kalmak olmaz. Birkaç bölüm izleyince de takılıp kalıyorsun. Hani günlük hayat onlara göre ayarlanmıyor değil. “İçerde”, “Bodrum Masalı”, “Diriliş Ertuğrul” “Vatanım Sensin”, “Adı Efsane” uzayıp gidiyor. Hafif konulu komedi dizilerine de eş durumundan gözüm takılıyor. Hemen hepsi de sezon bitmeden. kendilerini tekrar etmeye başlıyorlar. Bazı senaryolar ve bazı oyuncular hakikaten oldukça başarılı. Ülke tanıtımına dolayısı ile turizm hareketliliğine katkıları var. Bu yazının konusu dizilerin eleştirisi değil, ben de eleştirmen değilim, ancak bu vesile ile dikkatimi çeken bir dizi konusuna değinmek istiyorum.
Son günlerde “İsimsizler” adında bir dizi izliyorum. Mardin’in Derik İlçesinde, makamına yerleştirilen bir bomba ile alçakça katledilen Kaymakam Muhammet Fatih Safitürk’den yola çıkılarak kurgulanmış bir dizi. Yöredeki özyönetim ilanı ve fiili ayaklanma senaryosunun nasıl şiddete dönüştüğü ve bu kalkışmanın nasıl bastırıldığı ile ilgili çok iyi işlenmiş bir dramatizasyon ile başlayan dizi, birkaç bölüm içinde birbirini tekrarlayan şiddet sahneleri ile beni rahatsız etmeye başladı. Bu tip dizilerin, halka kin ve nefret duyguları aşılama ve besleme riski taşıdığı hissine kapıldım. Kahramanlık hikayeleri anlatacağız derken, toplumun bir diğer kesimini bilerek bilmeyerek örselenmesi riski taşıyor gibi geliyor bana. Şefkat Tepe, Sungurlar, Savaşçı diye sıralanan bu tip dizilerin ilki Şefkat Tepsi idi. Bu ilkin akıl hocaları dışarıda olan bir kanalda başlamış olması tesadüfümüdür bilemiyorum.
Güneydoğu Anadolu’nun bazı şehirlerinde terör olaylarının yoğun biri şekilde yaşandığını biliyoruz. Güvenlik güçlerimizin bu terör eylemlerine ve teröristlere karşı en geniş önlemleri aldığını ve en sert karşılığı verdiğini de biliyoruz. Çok iyi kurgulanmış bir senaryo ile terörle mücadele eden ekiplerimizin donanımlarını, eğitimlerini, uygulamalarını dosta düşmana gösteren bir dramatizasyonu kabul ediyorum. Ancak, bu mücadelenin sürekli kendini tekrarlayan şiddet içerikli dizi sahneleri ile bir bilgisayar oyununa indirgenmiş görüntüsünü rahatsız edici buluyorum. Bu dizilerin nasıl bir amacı olabilir ki. Neler yaşandığını anlatmak ise bunu zaten biliyoruz. Milli ve manevi duyguları beslemek ise bunun iki tarafı keskin bir bıçak olarak görüyorum. Reyting alır, yani para kazandırır düşüncesi ise her şeyimizi tüketen kapitalizmin vahşi yüzüne değişik bir örnek oluyor.
Ne bileyim ben fazladan bir hassasiyet gösteriyorum galiba
