ZEYBEKÇİ’DEN, ZOLAN’A BELEDİYE BAŞKANLIĞI
Zeybekçi sonrası, Zolan’ın nasıl bir başkanlık yapacağı merak konusu idi. Siz bakmayın park, bahçe, temiz kent, TOKİ, metrobüs gibi çalışmaların son sürat devam etmesine, asıl merak edilen duruştur. Ben Zeybekçi’yi hızlı karar verebilen, evet ve hayır cevapları kesin olan, risk alabilen, iş odaklı bir başkan olarak hatırlayacağım. Örneğin devasa alt yapı çalışmaları bir politikacı işi değildi. Tabii ki bu duruşun bazen aceleye getirilmiş kararları, vatandaş ile arasında bir mesafe oluşması gibi sonuçları da olmuştur. Her halukarda yaptığı olumlu işlerin bir sonucu olarak, unutulmayacak belediye başkanları arasında yerine almıştır.
Zeybekçi’de gördüğümüz cesaret ve kararlılık daha sonra gelecek olanların duruşları konusunda bir referans olarak ortaya çıkmıştır. Bu cümleden olarak Zolan Başkanın geçen bir yılını somut olgular üzerinden değerlendirmek gerekirse;
Hava kirliliği dolayısı ile kömür yakılmaya devam edilmesi bu şehrin en önemli sorunlarının başında gelmektedir. Binalarının önüne doğal gaz getirilen vatandaştan doğal gaz kullanmasını beklenmektedir. Ancak bu konuda direnç gösteren önemli bir vatandaş kesimi var ve Denizli hala hava kirliliğinden şikayetçidir. Kömür yakılmasının yasaklanması bir cesaret işidir, ancak netice de mahkemeden dönen kadük bir karar olarak kalmıştır. Asıl cesaret kömür yakmanın koşullarını sağlama konusundan vatandaşın denetlenmesi, yani vatandaş ile birebir muhatap olmayı göze alabilmektir. Kömürün kalitesi, kaloriferin bakımı, ateşçinin serftikası ve nihayet bacanın filtresi konusunda kararlı olabilmek zordur. Özellikle baca filtresi masraflı bir yöntem olması bakımından can yakacağa benzer. Bu konudaki uygulamaları önümüzdeki kış göreceğiz. Umutla bekliyoruz, başkanımızı destekliyoruz.
İkinci olarak; Başkan Zolan, Gazi Mustafa Kemal Bulvar’ının bir kısmını halk otobüsleri dışındaki araç trafiğine kapatacak cesareti göstermekle, risk alabilecek kararlılıkta olduğunu göstermiştir. Adı üstünde bu cadde bir bulvar idi ve Denizli şehir içi trafiğinin önemli bir yükünü almakta idi. Bu uygulama trafik bir bütün halinde düşünüldüğü zaman başarılı olacaktır. Örneğin bu caddenin trafik yükünü yüklenmesi planlanan Saltak Caddesi’nde hala tek tük de olsa yol kenarlarına araba park edilebilmekte ve 2+2 şeritli yol yer yer teke düşebilmektedir. Hele devamı olan Kıbrıs Şehitleri Caddesi’nde kenarlara park etmek adeta serbesttir. Hatta Lise Caddesi’nin çalışmalar nedeniyle kapalı olduğu, yani tüm trafiğin Kıbrıs Şehitlerine yönlendirildiği günlerde bile teke düşmüş bir trafik söz konusudur.
Trafiğe kapatılan Gazi bulvarı’nın şimdiki hali ile kullanımı da bazı düzenlemeler gerektirmekte gibi. Denizli trafiğe kapalı olan Eflatun Sokak ve Meserret Sokak nedeniyle benzer bir uygulamaya yabancı değil. Bulvar’ın öncekilerden farkı otobüsle de olsa ulaşıma açık olması ve oldukça geniş kaldırımlara sahip olması. Gerek Eflatun Sokak’ta gerekse Meserret Sokak’ta, cadde ortasına konulan masa ve sandalyelerden şikayet olmalı ki, yeni caddede bu tür uygulamalara müsaade yok. Bu sokaklardaki kallavi masa ve sandalyelerin gelişigüzel yayılımını düşündükçe Belediye’ye hak vermemek mümkün değil. Ancak Bulvar’ın arada bir seyrüsefer eden otobüslere ve yürüme zamanı ile sınırlanmış bir insan kullanımına sınırlı kalması eksiklik olur. Mutlaka oturup dinlenecek çay içilecek mekanlar olmalı. Hacı Şerif böylesi bir uygulamayı yapmış, güzel de olmuş. Bu cadde de masa ve sandalyeye değil, ama sınırlı sayıda tabure ve sehpaya müsaade edilmesi uygun olur. Özellikle palmiyeler arasındaki boşluk insan trafiğinden bağımsız. Bu aralara verilecek bir müsaadenin abartılması ve kallavi masa ve sandalyelerle doldurulması ihtimaline karşı, Belediye kendisi buraları tahta sehpa ve tabure ile donatabilir. Birkaç çay ocağına da müsaade edildi mi tamamdır. Tüm bunları, caddede dolanarak ve palmiyelerin etrafına yapılan oturma gruplarında dinlenerek düşündüm. Yani caddede vakit geçirdim. Vakit geçirirken bir şey dikkatimi çekti. Uzunca bir süre ara veren otobüs trafiği, arka arkaya gelen dört halk otobüsü ile bozuldu. Ve onlar tren katarı gibi yoluna devam ettikten sonra, uzunca bir süre yine ara verdi. İşin ilginç tarafı yolcular birinci otobüse bindiler, sıradaki üçü ile ilgilenen olmadı. Demek ki kalkış saatlerinde bir ayarlama yapmak gerekiyor.
Sonuç olarak Zolan Başkanımdaki cesaret ve kararlılık belirtileri beni umutlandırıyor. İlaveten iletişimi davet eden yumuşak bir yüzü var. Devamını bekleyip göreceğiz…
Bu haber 3784 defa okunmuştur.
