Günümüzde dünyasında; burjuvanın satın aldığı sanatsal eserlerini sergileme ihtiyacı, kamunun paylaşma görevi, sanatı insanla buluşturmaktadır. Bizim gibi ülkelerde yeterince gelişmiş burjuva yoktur. Maddi imkan bakımında var olsa bile, sanata ilgi bakımından bir eksiğimiz olduğu muhakkak. Bu nedenle kamu kurumlarına büyük görev düşmektedir. Belediyelerin bu konudaki faaliyetleri çoğu zaman popüler olanla sınırlı kalmaktadır. Bunun en güzel örneği festivallerdir. Festivallerin değişmez ritüeli bir sanatçı getirip meydana doluşan insanları eğlendirmektir. Popüler olan, sabun köpüğü gibi hızla kotarılan ve hızla kaybolan bir durumdur. Bu etkinliklerden geriye beldenin tanıtımı/bilinirliği adına bir esinti kalmaktadır. İşin aslı popüler olanı halk talep etmekte, belediyeler de bu isteğe ayak uydurmaktadır.
Belediyelerin toplumun isteklerine doğrudan ayak uydurmak yerine, toplumun biraz önünde olmaları gerekir. Bu düşünceden hareket eden belediyelerimiz de yok değildir. Örneğin; Güney ve Bekilli ‘de yapılan festivallere resim, fotoğraf ve heykel çalışması eklenmesi gibi. Sanatın festival gürültüsüne çeşni yapılması da bir yere kadar. Belki bir farkındalık yaratılması bakımından anlamlı, ancak sürdürülebilir değildir. Nitekim verdiğimiz örneklerde olmamıştır da. Diğer taraftan bu tür bir faaliyeti yapmayı istemek tek başına yeterli değildir. Aynı zamanda işi kotarabilecek maddi imkanların olması gerekir. Bu bakımdan maddi imkanları yeterli olan Denizli Büyükşehir Belediyesi’ne göz atabiliriz.
Denizli belediyesi yıllardır uluslararası düzeyde Amatör Tiyatrolar festivali ve Halk Dansları Festivali yapmaktadır. Türkçevizyon Festivali yapmaktadır. Şimdi de Geleneksel Spor Oyunları Festivali adı altında bir şenlik başlatmıştır. Görüldüğü gibi seçilen konularda biraz eğlenceye ve biraz da milli olana yönelim var. Bunlar mutlaka olmalı, ancak marka şehir oluşturmak bakımından evrensel olanın ihmal edilmemesi gerekir. Yalnız evrensel sanatın aykırılaşma potansiyeli rahatsız edicidir. Seçmenlerin tercihleri ile belirlenen belediyelerin yukarıda belirttiğimiz türden faaliyetlerle sınırlı kalmasını isteyen bir seçmen kitlesi olabilir. Bu faaliyetlerin dışına çıkıldığında, bu kitle rahatsızlık ifade edebilir. Seçimle gelen belediyeler seçmen eğilimlerini yok sayamazlar. Bu nedenle belediyelerin sanatsal faaliyetlerin doğrudan içinde olmak yerine belirli kurallar çerçevesinde destekçi olmaları daha doğru olabilir. Denizli Belediyesi, Cam Sanatı Kolonisi’nde bunun güzel bir örneğini vermiştir. Ömür Duruerk’in cam sanatı ile ilgili merakına; ulusal ve uluslararası çaptaki bağlantılarına destek olarak, ilimizde iki defa cam sanatının, kolonyal bir anlayışla çalışılmasına imkan sağlamıştır. Bu faaliyet Türkiye’nin en büyük cam horozunun yapılmasına giden süreci açmıştır.
Denizli’de tamamiyle sivil inisiyatif ile kotarılan bir koloni daha vardır. Kömürcüoğlu Heykel kolonisinden bahsediyorum. Nihat Kömürcüoğlu’nun kişisel çabaları ile Denizli bir sanatsal faaliyeti geleneksel hale getirebilmiştir. Ancak bu faaliyetini Kömürcüoğlu’nun kişisel çabası ile sonsuza kadar sürdürmesi zordur, akamete uğrayabilir. Kömürcüoğlu ekmeğini kazandığı mermer işinin hammaddesi olan taş ile sanatsal faaliyette bulunma girişimi işin cansuyu niteliğindedir. Artık bu noktadan sonra bu faaliyetin kamu tarafından desteklemesi gerekir. Böylece Denizli Büyükşehir Belediyesi tarafından yapılan park ve bahçelerde bu eserlerin sergilenmesi fırsatı doğar ki; sanatın şehir ile buluşması, şehirde bir kimlik oluşması gibi bir süreci başlatır. Bu eserler sayesinde sanat sanatçı ve himayeci tarihte iz bırakır, gelecek kuşaklara aktarılırlar.
Denizli Büyükşehir Belediyesinin Kömürcüoğlu heykel kolonisine destek olacağını Nihat beyden duydum. Belediyemiz ve Kömürcüoğlu, bu işbirliği ile içten bir teşekkür ve takdiri hak ediyorlar…
Bu haber 3401 defa okunmuştur.
