Prof.Dr.Bülent TOPUZ

ANASAYFA ARAMA FOTO GALERİ VİDEOLAR ANKETLER SİTENE EKLE RSS KAYNAĞI İLETİŞİM FORMU

ARAMA


Gelişmiş Arama

YENİ EKLENENLER

İSTATİSTİKLER

13 kategori altında, toplam 400 konu bulunmaktadır. Bu konular toplam 4063470 defa okunmuş, 1145 rahatsızlık şikayeti veya yorum yazılmıştır.

ERDAL EREN'E AĞLAMAK (13 Aralık 2012)

Prof.Dr.Bülent TOPUZ

14.Aralık.2012, 00:25

Prof.Dr.Bülent TOPUZ

İnternette Erdal Eren ismiyle arama yaparsanız bir fotoğraf düşer karşınıza. 17 yaşında bir çocuğun fotoğrafı. Ben bu fotoğrafa aynada kendime bakar gibi bakarım. 13 Aralık 1980 yılında idam edildiğinde aynı zaman diliminde aynı yaşta olmak, beni onun hikayesine doğru çeker götürür. Hikayesini okurken gözlerim buğulanır.
Erdal Eren, Yurtsever Devrimci Gençlik Derneği üyesi Suner'in öldürülmesini protesto etmek için 2 Şubat 1980 günü düzenlenen gösteride gözaltına alınan 24 kişinin arasındadır. Gösteri sırasında çıkan çatışmada er Zekeriya Önge'yi öldürdüğü iddiasıyla tutuklanan Erdal Eren, yargılanarak 19 Mart 1980 tarihinde idama mahkum edilir. Milli güvenlik Konseyi tarafından onaylanan karar, 13 Aralık 1980 'de Ankara Merkez Cezaevi'nde infaz edilir.
 
Öldürdüğü söylenen jandarmaya uzaktan tabanca ile ateş eder, halbuki jandarma bir G3 mermisi ile arkadan ve yakından vurularak öldürülmüştür. Tutuklanması ile idama gitmesi arasında geçen süreçte o dönemin her mahkumu gibi, ağır işkencelerden geçer. Anlatılanlar gerçekte çok farklı da olabilir. Ama bir gerçek vardır ki o can yakıcıdır. Erdal 18 yaşın altındadır ve yasalara göre idam edilemez.
 
17 yaşında İzmir Buca Lisesi’nde okuyordum. Yatılı okuyorduk ve sahipsizdik. Bize hangi tarafta yer almak istediğimiz sorulmadı, biz kendimizi içinde bulduk. Çok gösteriye katıldık. Bunlardan herhangi birinde silahlı çatışma olmamış olması büyük şans. Karakola çağrıldığımız oldu. 12 Eylül sonrası arkadaşlarımızdan tutuklananlar, yıllarca içerde kalanlar, işkence görenler oldu.
 
12 Eylül ve o tarihe giden sürecin bir senaryo olduğunu düşünenlerdenim. Sokak çatışmaları, darbe ve yeni bir anayasa için teşvik edildi. Bazıları kurban seçildi ve ibret olsun diye ya yargısız infaz edildiler, ya da yargıyı zorlayarak idam edildiler. Rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu’nun dediği gibi bizler aynı kaygılarla hareket eden farklı kulvarlardaki gençlerdik. Senaryoyu yazanlar da aramızda hiç fark gözetmediler zaten.
 
Özellikle bir liseliyi de cezalandırmak istemiş olabilirler mi? Erdal’ın yerinde ben de olabilir miydim? O, her şey bir tarafa hepimizi temsilen mi sallandı. Hepimizin yerine mi öldü. Kendisinin de söylediği gibi “ibret olsun” diye mi? Kurban verilince biz kurtulduk mu? 13 Aralık 1980 sabahı o darağacına giderken, ben ODTÜ ikinci yurttaki ranzamda darbenin yarattığı huzur ortamında uyuyor olmalıyım.
 
Tekrar fotoğrafa bakıyorum. 30 yıl önceki beni görüyorum. Gözlerim buğulanıyor. Ömrünün bir döneminde solcu olmuş, ama hiç bir zaman Marksist olmamış birisi için bu hüznün anlamı nedir? Demem o ki, hangi nedenle ve kimin için olursa olsun, gözyaşı dökülecek bir dram vardır o yıllarda. Sorumluların yargılanması için bir imkan olsa...

Bu haber 4503 defa okunmuştur.

Delicious  Facebook  FriendFeed  Twitter  Google  StubmleUpon  Digg  Netvibes  Reddit
YOLLAR VE ÖNCELİKLER (11 Eylül 2017)22.Nisan.2019

ANKET

Sizce bu sitenin insanlara faydası var mı?






Tüm Anketler

ÖNEMLİ LİNKLER

GALERİ

KBB

www.bulenttopuz.com 2007 ..:: KBB Hastalıkları Bilgilendirme Portalı ::..
RSS Kaynağı | Editörlük Başvurusu