Ömrüm hep birden fazla işle uğraşmakla geçti. Günlük hayatım da böyle idi, anlık hayatım da. Bunun bana hem faydası oldu, hem zararı. Zararı oldu çünkü aynı anda birden fazla iş ile ilgili iseniz konsantrasyon sorunu yaşarsınız. Başarı odaklanmak gerektirir. Odaklanma zayıf olursa başarı düşer. Faydası oldu, çünkü hayatımda hiçbir işi varlık nedenim olarak görmedim. Başaramadığımda, zaten uğraştığım başkaca işler olduğu için kaybın farkına bile varamadım. Bu nedenle olsa gerek moralim ve motivasyonum hep yüksek oldu benim. Ne dinlenecek vaktim oldu, ne de üzülecek. Her yeni gün, hatta günün her yeni saati bile bir yeni iş ve yeni bir umut oldu. Her işin sorunları ve yoruculuğu vardır. İş ve mekan değişikliği dinlenme vesilesidir. Lise yıllarından beri böyle. Fizik çalışırken yorulunca matematik çalışıp dinlendiğimi, o da yorarsa kimyaya, olmadı tarihe geçtiğimi hatırlarım.
Sadece iş değil tabii ki. her açılışta, konferansta ve davette olmam gerekirmiş gibi bir hayat yaşadım. Değişen bir şey yok aynı minval üzere gidiyorum. Ama;
Son günlerde hayatımda ilk defa kendimi yorgun hissediyorum. Akşamları bir an önce eve gitmek istiyorum. Diziler seyrediyorum, bilgisayar başında oyalanıyorum, haberleri takip ediyorum, düşünüyorum. Sabah işe koşturmadan gidiyorum.
Kendi fiziksel ve ruhsal dünyamın dışında bir şeyler oluyor. Kötü şeyler oluyor, olmaya da devam edecek gibi. Yıllardır millete fitne dersi verenler fitnenin başı ve bayraktarı olmuşlar. Müslüman müslümanı kitleler halinde katlediyor. Batı bu katliama yardım ediyor, medeniyet dediğin seyrediyor. Kazananı Pirus zaferi bekliyor. Aylan bebeğin sahile vurmuş cesedini çeken fotoğrafçıya Birleşmiş Milletler Gazeteciler Derneği bir törenle Altın Ödül veriyor. Gazeteci ve ödülü veren kameralara gülümsüyor, salon alkıştan yıkılıyor. Bizler bu vesile ile BM’nin ne işe yaradığını öğreniyoruz. İnsan ne kadar zalim. Dünya nereye gidiyor.
Akıp giden bulanık bir selin içinde gibiyiz. Soğuk ve ıslak. Kenardan sarkan bir dala tutunsak, çıkacağımız kıyı balçık ve çamur. Biraz daha sabretsek sağlam bir zeminde yeşillikler var mıdır acaba. Yoksa oraya varamadan boğulup gidecek miyiz.
Ben bu satırları bitirirken Kayseri’den patlama haberi geliyor, ilimize şehit ateşi düşüyor. Mahşeri ve vakur bir kalabalık ile uğurladık onu. Allah şehidimizi vaadi ile ödüllendirecektir. Ailesine ve milletimize başsağlığı ve sabır dilerim.
Bir tesellim var yine de benim; vatanseveri, yurtseveri, milliyetseveri ile tüm toplum olanların arkasındaki düşman konusunda hemfikir. Bunca maşaya, kötülüğe ve kaosa rağmen soğukkanlı bir tespitimiz ve sağduyulu bir duruşumuz var bizim. Türk milleti bu günleri de atlatacak inşallah…
Bu haber 2367 defa okunmuştur.
