Materyal ve metot bilimsel bir çalışmanın olmazsa olmazıdır. Bir bilimsel çalışmada önce bir soru veya sorun ile ne üzerine çalışılacağı ortaya konulur. Sorunun cevabını bulmak için hangi materyalleri ve metotları kullanacağınızı açıkça ortaya koyarsınız. Çalışma sonucunda elde edilen veriler çalışmanın sonuçlarıdır. Bu sonuçlar üzerinden değerlendirme yapılır ve bir kanaate varılır. Bu sıralamada en önemli kısım materyal metot kısmıdır. Gerek fen bilimlerinde gerekse sosyal bilimlerde istisnasız bu çalışma prensipleri geçerlidir.
Bu aralar hayata materyal ve metot olarak bakar oldum. Hayattan ne istediğimiz ve beklediğimiz ile ilgili maddeleri sıralamaya kalksak herhalde bu yazının sınırları yetmez. Biz sadece mutluluk istiyoruz diyelim de uzatmayalım. Bir de kendi mutluluğumuzu başkalarının mutsuzluğuna rağmen olmasın isteyelim. Yani ahlaki bir yaşantıyı kendimize bir amaç edinelim. Mutlu olmak için maddi ve manevi varlıklara sahip olmak, makam mevki sahibi olmak gibi hedeflerimiz olabilir. Bu hedeflere ulaşmak için bazı materyaller ve metotlar kullanıyoruz. Kullandığımız materyal ve metotlar ahlaki değil ise, adil değilse, sonuçları ahlaki ve adil olabilir mi?
Bunları neden mi anlatıyorum. Yaşadığım hayatta bazı insanların/grupların ideal bir dünya peşinde koştuklarına şahit oluyorum. Durun hemen kaldı mı öyleleri demeyin. İdeal dediysem, kendi kafalarındaki ideal. Bir süre sonra kendi kafalarında kurguladıkları bu ideal dünya, tek ideale dönüşüyor. Daha sonra tek bir hedefe indirgeniyor. En sonunda da bu ideale ulaşmak için hangi yol kısa ve kestirme ise o yola sapılıyor. Tabii ki bu yöntemle hızlı yol alınıyor. Ama hız baş döndürür. Birden nerede olduğunuzu ve ne yöne gitmek gerektiğini şaşırıverirsiniz.
Anlayacağınız, materyal metodunuz yanlış ise, elde ettiğiniz sonuçlar değersizdir. İlk meydan okumada yıkılır gider.
Materyal metot kavramını en iyi bilen bilim adamlarıdır. Onların bu kavramı, yani yanlış metotla iyi bir sonuç alınamayacağını bilmeleri, bilimsel çalışmalarda işe yarıyor. Ancak sosyal hayata gelince iş değişiyor. İnsanoğlu hangi eğitime sahip olursa olsun, zaafları ile var. İnsanı yönlendiren zaafları, toplumu yönlendiren de bu zaafların toplamı. Bu nedenledir ki, bu toplumda hiçbir kurumun diğerine bir üstünlüğü yok, yol göstericimiz yok, ışığımız yok.
Bir hedef var, hedefe ulaşmak gibi bir amaç var. Lakin, hedefin yolunda tükenmek gibi bir haslet yok. Hedefe varan süreci kısacık ömre sığdırmak gibi bir telaş var. Bu telaş baş göz yarıyor. Ya bunun farkına varılmıyor, ya da farkına varıldığında geç oluyor.
Bu haber 3368 defa okunmuştur.
