Pamukkale üniversitesi eski rektörünün ihraç edilmesi ile birlikte asaleten bir rektörün atanması sürecine girildi. Yayınlanan OHAL kararnamesiyle atama usulünde değişikliğe gidilmişti. Buna göre rektör olmak isteyen kurum içinden ve dışından profesörler, Yüksek Öğretim Kurumu’na doğrudan müracaat ediyorlar. YÖK bu müracaatları üçe düşürerek Cumhurbaşkanımıza sunuyor. Cumhurbaşkanı ya bu üç arasından birini ya da müracaatı bile olmayan birini rektör olarak atayabiliyor.
Üniversitemize rektör olmak isteyen adaylar YÖK’e başvurularını yaptılar. Bugünlerde medya yolu ile projelerini kamuoyu ile paylaşmaya çalışıyorlar. Seçimli rektör atama süreçlerinde bu projelerini öğretim üyeleri ile paylaşırlar, anında geri bildirim alırlar, varsa eksiklikleri ve yanlışları düzeltir idiler. Ben buna bir nevi istişare süreci diyordum. Şimdi böylesi bir süreç yok. YÖK’e üç sayfalık bir dosya göndermek yeterli. Adaylar kamuoyu ile fikir paylaşımında bulunmaları gerekmiyor. Herhalde bu tutum kendilerine bilgi sorulacağı söylenen Meslek odalarını ve STK’ları etkilemeye yönelik olmalı. İlk defa uygulama yapılacağından dolayı böylesi bir fikir alma gerçekten olacak mı açıkçası bilmiyoruz.
Geçmişte rektörlük talebinde bulunmuş, bunun için çalışmış, öğretim üyeleri ile uzun istişarelerde yapmış birisi olarak bende kalanı paylaşmakta fayda görüyorum. Bakarsınız adaylar faydalanır, atanırlarsa da üniversite faydalanır.
Ben aday olsaydım uzak olduğum konularda ayrıntıya girmezdim. Tüm sorunları biliyormuş ve çözümleri hazırmış havası da vermezdim. Hele her işi bizzat ele alacakmış görüntüsü hiç vermezdim. Netice de rektör dediğin bir koordinatör. Üniversite, her biri kendi alanında uzman olan yeterince eleman barındırıyor. Önemli olan doğru insanlarla çalışabilmek ve onları doğru koordine edebilmektir. Normal olarak üniversitelerin iyi yönetilmeye ihtiyacı olmaması gerekir. Kendi alanında her biri en azından ulusal boyutta söz sahibi olan öğretim üyelerinin iyi yönetilmeye ihtiyaçları olduğunu sanmıyorum. Kötü yönetilmesin yeter diyorum.
Pamukkale üniversitesine rektör adayı olan birinin Denizli’den haberdar olması gerekir. Örneğin üniversite sanayi işbirliği başlığı altında bir dolu toplantı yapıldığını, ancak mesafe kat edilemediğini, kimsenin elinde sihirli değnek olmadığını bilmek gerekir. Menderesin kirlendiğini; Baklan’da su ve ilaç görmemiş bir ovanın olduğunu; sahili olmayan turizm destinasyonları içinde Pamukkale’nin birinci olduğunu; Denizli’yi hesaba katmadan dünyada ev tekstil piyasasının belirlenmediğini; kekik, nohut, ayçiçeği vb bazı tarım ürünlerinde Türkiye’de bir numara, mermer ihracatında bir numara, kadın istihdamında iki numara olduğunu bilmek gerekiyor. Bunların her biri hem sorun, hem fırsat demek.
Türkiye’de bir dünya üniversitesi var mı tartışılır. Ama Pamukkale Üniversitesi’nin geçmişinde dünya üniversitesi olacağız, olduk türünden söylemleri çok duyduk. Anlaşılan bu söylemi gelecekte de duymaya devam edeceğiz. Hani bana sorsalar PAÜ’nün Aydın, Afyon ve Isparta’daki üniversitelerden nasıl ayrıştırılıp fark yaratılacağı belirtilse yeterli olur diye düşünüyorum. Her biri birbirinin tıpatıp tekrarı olan bu üniversitelerden dünya üniversitesi çıkmaz.
Rektörlüğüne talip olduğunuz üniversite, gelişmişlik endeksi, marka, patent, faydalı model ve endüstriyel tasarım tescili bakımından Türkiye’de ilk on civarında dolaşan bir ilde kurulmuştur. Pamukkale üniversitesi, 25 yıllık geçmişi ile girişimci üniversiteler sıralamasında iller bazında ancak 19. sırada olmakla, net bir şekilde şehrin dinamiklerinin arkasında kalmış, liderlikten uzak ve hazırdan yiyen pozisyonundadır.
Son olarak şunu belirtmek isterim ki; bazı sorunların çözümü yoktur. Yetki sahibi olmak, doğru karar almak, iktidarın gücü yeterli olmayabilir. Sorunları yönetmek vardır, küçültmek vardır, zamana bırakmak vardır.
Adaylara başarılar dilerim…
Bu haber 1603 defa okunmuştur.
