Sergi açılışlarına hep aynı kişileri görürsünüz. Birkaç sanatçı, birkaç gazeteci, sergi sahibi ve yakınları. Şurada beş yıl öncesine gelinceye kadar 20 kişiyi geçmeyen bu topluluk zamanla elli kişiye kadar ulaştı, ama yapısı değişmedi. Sanayici, tüccar ve işadamlarını, bir başka deyimle küçük burjuvayı göremezsiniz bu sergilerde. Bürokratlar ve protokol ise çoğu zaman görev gereği katılır.
Yukarıdaki sözleri söyleyebilmek adına kendi üzerime düşeni yapmaya çalıştığımı sanıyorum. İlk defa Cerrahi hastanesinde bir sanat salonu yapmıştık. Burada resim ve fotoğraf sergileri yapıyor her sanatçının bir adet eserini bedeli karşılığında satın alıyorduk. Yılmaz Kahraman, Abdurahman Barutçu, Gürcan Ekici ressamlarımızdan birkaç sergi yaptık ama daha sonraları yer ihtiyacı belirginleşince vazgeçmek zorunda kaldık. İstedim ki bu yörenin sanatçılarının eserleri dolayısı ile kimlikleri süslesin duvarları. Eş dost akraba onları duvarda gördükçe kendilerinden birini görmenin sıcaklığını yaşasınlar. Duvarlarımızın, sadece ünlü ressamların resimlerinin fotoğrafları ile doldurulmasını hep yadırgadım. Amatör de olsa üstünde imzası olan eser sahibinin bilindik biri olmasını tercih ettim. Bakalım Denizli’mize çok güzel bir yapı kazandıran baronun, bu yeni binasının duvarları nasıl süslenecek.
İnsanımız sanata biraz uzak olunca, sanatı insanımıza götürmenin bir yolu olarak seçtik hastanede sergi işini. Sağlık hizmeti almak için gelen insanların, biraz da olsa dertlerinden uzaklaşmalarını sağlamak ya da bekleme aralıklarının stresini almaktı amaç.
Şu sıralar Mediklinik hastanesinde, Beyin Cerrahı Dr Levent Yasin Özçelik’in 12 yıllık emeğinden oluşan eserleriyle bir sergi var. Sergi açılışı günü resimler hastanenin açıldığı sokağa ve koridorlara sıralanmıştı. Bunların bir kısmı ilerleyen günlerde de hastanenin duvarlarını süsleyecektir. Hastane Başhekimi Mahmut Tekin ve Genel Müdür İsmail Öksüz’e teşekkürler.
Böylesi bir düşünce başlı başına teşekkür ve takdiri hak ediyor. Ancak bu olay da güzelin güzeli Sayın Valimiz Ahmet Altıparmak’ın sergiye teşrif etmeleri. Beraberinde Merkezefendi ve Pamukkale Kaymakamı Şükrü Görücü, Jandarma Alay Komutanı Kurmay Albay Cengiz Yıldız, Büyükşehir Belediyesi Başkanvekili Ali Değirmenci ve diğer protokolün kurdele kesme lütfünde bulunmaları. Bir amatör ressamın gayretlerine iltifat edilmesi, Sayın Valimin sanata ve insana dokunmak konusunda göstermiş olduğu hassasiyet, eminim o anda orada buluna birçoğumuzu heveslendirdi. İçimizde resim, fotoğraf, müzik vb alanlarda var olan yeteneklerimizin ortaya dökülmesi halinde iltifat edileceğini bilmek başlı başına bir teşviktir.
Vali bey çok istediği halde, Baro açılışına denk gelmesi nedeniyle Turan Bahadır sergi salonundaki sergiye açılış töreninden sonra katılabildi. Bu sergi Ankara’da ikamet eden Yalçın Gökçebağ’ın resimleri ve Mustafa Karakaya’nın fotoğraflarından oluşmakta idi. Mustafa beyin fotoğrafları Artvin’den Denizli’ye Türkiye’nin dört bir tarafından, 1968 yılından başlayarak günümüze uzanıyor. Bundan kırk sene önce, bir TRT çalışanı olarak belgesel çekmek için dolaştığı yerlerde fotoğraf çekmek, bunun için insan ve yapılardan oluşan kompozisyonları yakalama kaygısı içinde olmak ne kadar güzel. Hem tarihimize hem etnoğrafik kimliğimize not düşmüş. Yalçın bey ise yıllar sonra ve ilk defa Denizli’de sergi açıyor olmanın heyecanı ile çok duygulandı, gözleri doldu ve konuşamadı. Onun kırsal hayatı betimleyen resimleri hakikaten görülmeye değer. Şimdinin küçük burjuvası diyebileceğimiz varlıklı insanlarımızın, daha dün yaşadıkları yerleri gösteren resimler bunlar. Onların çalışma ofislerini çok güzel ve çok anlamalı bir şekilde süsleyeceğinden eminim. En azından biraz vakit ayırıp sergiyi kaçırmasınlar derim.
Zaman fukaralığından bahsetmesinler, Sayın Valim Ahmet Altıparmak’ı örnek alsınlar. Teşekkürler Sayın Valim, ülkenin yoğun gündeminin arasında, naif bir faaliyet olan sanatın varlığına dikkat çektiğiniz için.
Bu haber 1597 defa okunmuştur.
