Santral perforasyonlu kronik otit: Bu otitlerde perforasyon kenarları net bir şekilde görülebilir. Üst solunum yolu enfeksiyonlarından tuba yoluyla ve dış kulak yolundan özellikle suyla temas halinde perforasyon yoluyla bakteri alır. Tekrarlayan kulak akıntısı vardır.

Tedavi delik olan zarın ameliyatla kapatılmasıdır.

Marjinal perforasyonlu kronik otit: Bu otitler, aslı dış kulak yolu epiteline dayanan ve kemik yıkıcı özelliği bulunan kolesteatom ile özellenir. Histopatolojik olarak kolesteatom, çoğalma özelliği bulunan canlı bir dış tabaka ile bu tabakanın çevrelediği cansız epiderm lamellerinden oluşan bir kitledir. Kan damarları bulunmayan bu lameller  kitle, vücüdun savunma mekanizmalarından izoledir. Oksijenle de teması olmayan bu cansız doku anaerob bakterilerin yerleşmesi için uygun vasat oluşturur. Bu nedenle bu hastalarda anaerob ve fakültatif anaerob enfeksiyon ön plandadır.

      Hastaların doktora geliş şikayeti akıntı ve işitme kaybıdır. Akıntı anaerob enfeksiyon nedeniyle pis kokuludur.

      Otoskopik muayenede net bir perforasyon görülmeyebilir; görülenlerde ise bir kenarının dış kulak yolu tarafından oluşturulması tipiktir. Bu duruma marjinal perforasyon adı verilir Bazen perforasyon kenarında gelişen bir polip veya granülasyon dokusu patolojiyi gizleyebilir.

      Kolesteatomlu kulakların tedavisi mutlaka cerrahidir. Bu hastalarda erken tanı ve erken cerrahi girişim komplikasyonları önlediği gibi işitmenin korunması açısından da önemlidir.

      Gerek santral, gerekse marjinal, her iki tipin de doktora geliş şikayeti akıntı ve işitme kaybıdır. Hangi tipte olursa olsun, en azından işitme kaybının derinleşmemesi bakımından, bu hastaların bir an evvel ele alınması gerekir.

      Bu hastalarda su teması kesinlikle önlenmelidir. Banyo esnasında veya yüzme aktivitelerinde dış kulak yolu girişine pumuk yerleştirilip, üzerinin vazelinle yağlanması gerekir. Küçük pamuk içeri kaçabilir, vazelinsiz pamuk ise suyu çeker.